Ringsön

Zondag 29 juni 2013
Nyköping-Ringsön Afgelegde afstand: 15 nm, Wind: ZO3
(N58°44’,36 E17°26’,03)

Marit belde tegen negenen dat ze geland was. Volgens planning, zodat ze de trein van 10.05 uur zou kunnen halen. Maar daar ging het dus mis. Ze had kaartjes gekocht, en toen bleek er een ongeluk gebeurd te zijn op de lijn richting Stockholm, en er reden daar geen treinen meer. Terwijl ze een kaartje gekocht had voor dat tijdstip, en de baliemedewerkster dit ook geweten moest hebben. Gelukkig zaten meerdere mensen in zelfde schuitje, waaronder een Zweed die haar geholpen heeft. Ze heeft met 3 Zweden een taxi naar Södertalje genomen à 10 euro en kon daarvandaan trein en bus verder nemen. Al met al was ze er zo nog bijna eerder dan als ze wel helemaal met de trein was gekomen. Om 12.25 stond ze op station.
Station was best ver van de boot, en wij zijn er met de fietsjes heengegaan. De reistas en ik op de ene fiets. Op de andere fiets Jan, met Marit, staande op de bagagedrager, net als vroeger toen ze nog klein was. Alleen is ze nu een stukje groter. De fiets heeft het gehouden.
Gelijk een ijsje gehaald bij de haven. Marit was behoorlijk uitgeteld, heeft zaterdagavond gewerkt, en dus niet geslapen.
Na tweeën zijn we de haven uitgevaren. Eerst de geul weer uit, en daarna echt de scheren in. Te smal en te hoog aan de wind om te zeilen. Maar wel een prachtige tocht. Marit was helemaal blij met de zon en warmte.
Op de ankerplek was het redelijk druk, zowel op zwaai als op de rotsen. Wij hebben gewoon geankerd. Marit vond dit wel jammer. Ze wilde ook gelijk met de rubberboot naar de kant. Wandelschoenen aan, elektromotor op de rubber boot en hup naar de kant.
En daar zijn we naar het hoogste punt gelopen. Een steen op de cairns gelegd. De rotsen stralen enorm veel warmte uit. Dat is ook de reden dat de Zweden daar altijd graag ankeren. Daarna weer terug aan boord de cob gestart en lekker buiten kunnen eten. Marit is na achten in haar hut verdwenen. Wij hebben het nog even langer volgehouden.