Livø

Donderdag 16 mei 2013
Fur-Livø Wind: geen Afgelegde afstand: 8 nm

Echt afstanden afleggen doen we niet. Vanmorgen zonder wind vertrokken. Beetje spetters, echt nat werd je er niet van. Maar het was echt compleet blak, lucht en water gingen in elkaar over, zonder lijn van de horizon. Plan was even Livø aan te doen, daar een rondje te lopen en dan als er wind zou zijn, verder te zeilen. We vonden een prachtig plekje, de landvasten werden bijna uit onze handen gerukt door zeer behulpzame passanten die er al lagen. Het valt ons op dat de Denen die we in Limfjord tegenkomen, toch weer heel anders zijn dan de Denen in het zuiden. Normaal is een Deen afwachtend, totdat je ze aanspreekt, maar hier is het bijna altijd andersom. We zijn na een broodje gegeten te hebben, de kant op gegaan. De zon kwam er zowaar bij. Eerst het dorp ingelopen. Het hele eiland is sinds 1974 onder beheer van ministerie van milieu. Er staan een paar gebouwen en een oude grote boerderij met een paar stallen. Je kan een kijkje nemen in de stallen en schuren.
Daarna doorgewandeld, over het eiland. Door een doorsteek het strand opgelopen. Toen verder langs het kiezelstrand gelopen. We dachten wel weer ergens een pad tegen te komen, waarmee we van het strand konden komen, maar dat viel even tegen. Het is een steile kust in het noorden, en het pad dat er zou moeten zijn, is waarschijnlijk weggespoeld, want niet te vinden. Dus toen werd het een wat langere tocht over de kiezelstenen. Opvallend trouwens dat er helemaal niets gedaan wordt aan de afkalving van de kust. Af en toe zie je gewoon stukken naar beneden vallen, of die pas naar beneden gevallen zijn.
Toen we terug in de haven waren, waren we in twijfel, doorgaan of toch blijven. De mannen op de haven begonnen m.b.v. een tractor 2 hekboeien in het water te gooien. Daardoor konden we niet direct weg. En toen zaten we toch wel lekker in het zonnetje, en besloten we toch maar te blijven. Alle Denen zaten, zoals Denen doen, met zijn allen te bieren aan een picknicktafel, en wij zijn daar met wat biertjes bij gaan zitten. Werd erg gezellig. Ze kunnen niet begrijpen dat wij morgen weer verdere willen, want de 2 komende dagen schijnt er hier een fantastisch feest te zijn. Er komt een band, die oude rockmuziek speelt. Ze vertelde ons dat we morgen dan wel vroeg weg moeten zijn, anders komen we nooit meer weg. Langzamerhand kwamen er al steeds meer boten de haven in, en nu ik dit zit te schrijven, liggen we al volledig ingebouwd. Veel mensen hebben een extra dag vrij genomen, omdat ze bang zijn dat er morgen geen plek meer is. De buurman heeft een biertje bij ons gedronken, en vertelde dat hij samen met een vriend zijn boot vandaag vast heeft overgevaren, zijn vriend is met de veerboot naar huis gegaan. En morgen komt de rest van de familie, en hebben ze in ieder geval een plek. Ik vrees dus dat wij morgen kunnen vergeten om weg te komen, en mee moeten feesten met de Denen.