Montmartre, een wijk met hoog Volendamgehalte

Donderdag 25 februari 2010
Vanmorgen was het nog redelijk droog weer. Naar Montmartre gegaan, nadat we eerst onze metrokaart in orde hadden laten maken, want die deden het van ons allebei niet meer. Eerst de Sacre Coeur ingegaan. Mooie kerk maar valt in niets vergeleken met de Notre Dame. Ook hier begon er weer een mis, nu niet met een orgel, maar met een non die als een engel stond te zingen. Het is toch wel vreemd dat het toerisme altijd gewoon doorgaat, ook als er een mis is. Daarna de crypte en de koepel ingegaan. Dat deed bijna niemand. Weer een hele klim, door claustrofobische gangetjes en trappetjes. Wat heel leuk was, want je liep tussen de daken door zoweer naar ander trappetje, en uitzicht was natuurlijk fantastisch, want de kerk staat bovenop een berg. Daarna een wandeling door de wijk gemaakt. Helaas ging het steeds harder regenen. Geen foto’s kunnen maken bij Place du tetre, waar een heleboel portretschilders zitten, of profielknippers etc. Op zich is het hier best leuk, maar door de vele toeristenwinkeltjes heeft het een heel hoog Volendamgehalte, en daar houden we allebei niet van. En de regen draagt dan ook niet bij om daar een beetje doorheen te kijken.
Vervolgens met metro station terug gegaan. Ik had gelezen dat dit een opkomend wijkje is, en had een adres van een vintagezaak gevonden voor Marit. En hier hadden ze echt hele leuke spullen. Hebben ons hier wel en uurtje vermaakt. Toen we hier weer uit kwamen, regende het erger dan erg. Naar onze eigen wijk terug gegaan, en gelunched met een crêpe. Dat hadden we onszelf nog steeds beloofd, alleen wanneer we meestal trek kregen, konden we er geen vinden. Marit had een hartige crêpe, met natuurlijk een gebakken ei erop en erin gevouwen kaas en ham, en ik had er een met noten, appelcompote en vanilleijs. Machtig maar lekker en echt Frans natuurlijk. Nu even rusten en straks naar Centre Pompidou. Museum is tot 22.00 uur open. Dus als we hier een uur of 5 weer vertrekken, dan kunnen we daarna weer gelijk gaan eten.

En dat hebben we dus gedaan. Centre Pompidou was fantastisch. En dan blijkt Marit toch niet zo’n cultuurbarbaar te zijn. Er was een prachtige tentoonstelling van Soulages, een franse kunstenaar zwart-licht kunst maakt, en die was indrukwekkend. Het gebouw op zich is leuk, er gebeurt veel. Er was een expositie over vrouwen, als een soort protest omdat ik vrouwen vaak een onderwerp zijn in een museum, en daarbij vaak als naakt. Was soms leuk, maar filmpjes met neukende mensen zijn niet aan ons besteed. Heel leuk was ook de expositie van Erro, soms heel vervreemdend, maar vaak grappig. Vanuit het museum had je prachtig uitzicht over de stad. Een verlichte Eiffeltoren is natuurlijk ook leuk. Zijn wezen eten bij een pizzeria, dat wilde Marit nog heel graag. En ze kreeg het weer voor elkaar, een pizza met ei.
En nu zijn we echt uitgeput. Geen voeten meer over. Morgen even kijken hoelaat we naar huis gaan, want treinen rijden nog steeds niet goed. Als het regent nemen we de trein van 11.01, geplande tijd thuis 17.00 uur, regent het niet dan nemen we de trein van 13.01, geplande tijd thuis 19.00 uur